ทารกในครรภ์ อธิบายภาวะหัวใจล้มเหลวและการเสียชีวิตของทารกในครรภ์

ทารกในครรภ์ ผู้รับทารกแรกเกิดที่เสียชีวิต มีอวัยวะภายในมากมายซึ่งมักจะมีสมอง ปอด ตับ เนื่องจากการละเมิดคุณสมบัติการไหลของเลือด ตับและม้ามโตเนื่องจากการทำลายเม็ดเลือดแดงที่เพิ่มขึ้นและการใช้บิลิรูบิน ด้วยการพัฒนาของภาวะหัวใจล้มเหลวและการเสียชีวิตจากมัน อาจมีภาพอาการบวมน้ำที่ปอด การเสียชีวิตของทารกในครรภ์ในบางครั้ง อาจไม่ส่งผลต่อพัฒนาการของทารกในครรภ์แต่อย่างใด

โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากเกิดขึ้นก่อนตั้งครรภ์ 20 ถึง 22 สัปดาห์ หลอดเลือดที่สื่อสารกันทันที ทารกในครรภ์ที่ตายแล้วจะกลายเป็นกระดาษหรือหินในภายหลัง การสื่อสารระหว่างทารกในครรภ์มักจะยังคงมีอยู่ การติดต่อระหว่างหลอดเลือดผิวเผิน มีส่วนเกี่ยวข้องกับผลที่ตามมาจากการตายในครรภ์ของทารกในครรภ์ตัวใดตัวหนึ่ง ด้วยความดันโลหิตที่ลดลงทารกในครรภ์ที่กำลังจะตาย

เนื่องจากการไล่ระดับความดัน เลือดจะถูกขับออกจากทารกในครรภ์ที่มีชีวิตไปยังตัวอ่อนที่กำลังจะตาย ซึ่งผ่านทางหลอดเลือดแดงผิวเผินรวมถึงการติดต่อระหว่างหลอดเลือดทางหลอดเลือดดำ ในกรณีของการเสียชีวิตในครรภ์ของทารกในครรภ์ที่มี FTTS ใน 25 เปอร์เซ็นต์ของกรณีมีความเสี่ยงที่จะเกิดความเสียหายแบบเนื้อตายต่อแฝด ก่อนหน้านี้อธิบายได้จากการก่อตัวของ DIC และเส้นเลือดอุดตัน

กระบวนการของการย่อยสลายตัวเอง ซึ่งเป็นสารทรอมโบพลาสตินที่มีภาวะพิการแต่กำเนิด สามารถเข้าสู่กระแสเลือดของผู้รอดชีวิต ซึ่งมักจะเป็นผู้รับและเป็นผลให้เขามี DIC เนื้อเยื่อตายเหตุขาดเลือดของสมอง นอกจากนั้นยังมีไต ผิวหนังและอวัยวะอื่นๆ นอกจากนี้การเข้าสู่กระแสเลือดของมารดา สารลิ่มเลือดอุดตันกระตุ้นการพัฒนาของ DIC ในร่างกายของเธอขัดขวางระบบการแข็งตัวของเลือด

ด้วยผลที่ตามมาทั้งหมดภาวะแทรกซ้อนนี้เกิดขึ้นใน 4 ถึง 5 เปอร์เซ็นต์ของกรณีของการตั้งครรภ์หลายครั้ง ตอนนี้เชื่อกันว่าเนื้อตายในแฝดที่รอดตาย เกิดจากความดันเลือดต่ำเฉียบพลันและภาวะขาดเลือดขาดเลือดแบบแบ่ง ซึ่งเกิดขึ้นระหว่างการตายของทารกในครรภ์ที่ 2 การเสียชีวิตปริกำเนิดของทารกในครรภ์ผู้รับ หลังการเสียชีวิตของผู้บริจาคในครรภ์คือประมาณ 50 เปอร์เซ็นต์ที่อายุครรภ์สูงสุด 34 สัปดาห์และ 19 เปอร์เซ็นต์

หลังจาก 34 สัปดาห์ผลที่ตามมาของการไหลเวียนของหลอดเลือดแดงย้อนกลับในการตั้งครรภ์หลายครั้ง ได้แก่ โรคหลอดเลือดหัวใจตีบหรือภาวะหัวใจล้มเหลว ความผิดปกติของหัวใจเทียม ภาวะหัวใจเต้นผิดจังหวะและโฮโลคาร์เดีย โรคนี้เกิดขึ้นใน 1 เปอร์เซ็นต์ของฝาแฝด โมโนคอริโอนิกที่เหมือนกัน โดยมีความถี่ 1 รายต่อ 35,000 ถึง 40,000 คนเกิด ในฐานะที่เป็นรูปแบบที่รุนแรงของการถ่ายเลือดระหว่างฝาแฝด

การอธิบายการขาดของกล้ามเนื้อหัวใจในผู้รับนั้น มีการอธิบายปริมาณเลือดที่ดำเนินการ เนื่องจากการทำงานของหัวใจของผู้บริจาค ผ่านการแบ่งในรก บางครั้งทารกในครรภ์ผู้บริจาค มีภาวะที่มีผลต่อการพัฒนาของมนุษย์ไม่มีร่องและคอนโวลูชัน และด้อยพัฒนาของสสารสีเทาในซีกสมอง เฮเทอโรโทเปียของสมองร่วมกับความเสียหายจากการขาดออกซิเจน

สภาพไร้สมองใหญ่เป็นระดับที่รุนแรงของความเสียหายของ CNS ใน 65 เปอร์เซ็นต์ของการตั้งครรภ์ดังกล่าว สิ้นสุดลงด้วยการคลอดก่อนกำหนด พร้อมด้วยการตายปริกำเนิดของทารกในครรภ์ปั๊ม ใน 50 เปอร์เซ็นต์ของกรณีและความไม่มีชีวิตของ ทารกในครรภ์ ที่ปะปนอยู่ใน 100 เปอร์เซ็นต์ของกรณี เมื่อเกิดมาคู่แฝดผู้รับตายทันที ผู้บริจาคที่รอดตายจะพัฒนาคาร์ดิโอไมโอแพทีที่มีภาวะแผลเป็นนูน

ด้วยการทำงานที่หดตัวของกล้ามเนื้อหัวใจไม่เพียงพอรวมถึงภายใน 6 เดือนหลังคลอด เขามีกระเป๋าหน้าท้องมากเกินไปอย่างต่อเนื่อง แฝดที่มีภาวะเม็ดเลือดแดงมากถูกคุกคาม โดยความผิดปกติของระบบทางเดินหายใจ การทำงานของหัวใจ ระบบประสาทส่วนกลางในรูปแบบของการชัก โรคดีซ่านจากนิวเคลียร์เนื่องจากภาวะบิลิรูบินในเลือดสูง เนื่องจากการทำให้เม็ดเลือดแดงแตกเพิ่มขึ้นในปริมาณที่มากเกินไป

คู่ผู้บริจาคเป็นโรคโลหิตจางเรื้อรัง น้ำหนักและขนาดของมันสามารถน้อยกว่าผู้รับ 10 ถึง 50 เปอร์เซ็นต์ อาจเป็นไปได้ว่าสาเหตุหลังเกิดจากความจริงที่ว่าบายพาส การเชื่อมประสานเริ่มทำงานเพียงพอ ด้วยเหตุผลบางอย่างในช่วงปลาย ของการตั้งครรภ์ใกล้กับการคลอดบุตร การวินิจฉัยอาการทางคลินิกครั้งแรกของ FTTS เกิดขึ้นที่ 15 ถึง 25 สัปดาห์ของการตั้งครรภ์ การพยากรณ์โรคที่ไม่พึงประสงค์มากที่สุด คืออายุครรภ์น้อยกว่า 25 สัปดาห์

หากไม่มีการรักษาอย่างทันท่วงทีอัตราการเสียชีวิตปริกำเนิดถึง 80 ถึง 100 เปอร์เซ็นต์ การวินิจฉัย FTTS นั้นกำหนดโดยอัลตราซาวนด์ อุปกรณ์ที่มีการสแกนด้วยอัลตราซาวนด์ 3 มิติเหมาะสำหรับสิ่งนี้มากกว่า ตามการระบุเกณฑ์ต่อไปนี้ เกณฑ์โซโนกราฟีเฉพาะสำหรับไตรมาสแรกของการตั้งครรภ์และการพัฒนา FTTS ที่ตามมา การตั้งครรภ์แบบโมโนคอริโอนิก การขยายพื้นที่ปลอกคอมากกว่า 3 มิลลิเมตร ใน 10 ถึง 14 สัปดาห์

ลดชะลอการเจริญเติบโตของผลไม้อย่างใดอย่างหนึ่ง การก่อตัวของผนังกั้นน้ำคร่ำที่ 10 ถึง 13 สัปดาห์ เกณฑ์โซโนกราฟีเฉพาะสำหรับไตรมาสที่ 2 และ 3 ของการตั้งครรภ์ ประเภทของการตั้งครรภ์แบบโมโนคอริโอนิก เพศเดียวกัน ผนังกั้นน้ำคร่ำแบบบาง การก่อตัวของพังผืดพับเมื่อตั้งครรภ์ 14 ถึง 17 สัปดาห์ การไม่มีเนื้อเยื่อรกคล้ายแลมบ์ดาในบริเวณผนังกั้นน้ำคร่ำ ความแตกต่างของปริมาณน้ำคร่ำ

โพลีไฮเดรมนิโอในทารกในครรภ์หนึ่งและโอลิโกไฮดรามนิโอสในอีกตัวหนึ่ง ความแตกต่างของขนาดกระเพาะปัสสาวะขนาดเล็ก หรือขาดการมองเห็นของกระเพาะปัสสาวะในทารกในครรภ์ที่มีโอลิโกไฮดรามนิโอส และขนาดกระเพาะปัสสาวะขนาดใหญ่ในทารกในครรภ์ที่มีโพลีไฮเดรมนิโอ ความแตกต่างในน้ำหนักมากกว่า 20 เปอร์เซ็นต์สังเกตได้ใน 72 เปอร์เซ็นต์ของกรณี แนบสนิท สัญลักษณ์เกาะติดของทารกในครรภ์กับผนังมดลูก 92 เปอร์เซ็นต์

บทความที่น่าสนใจ : สุขอนามัยการนอน อธิบายเกี่ยวกับปัญหาของสุขอนามัยการนอนหลับ