สุขาภิบาล ข้อกำหนดด้านสุขอนามัยสำหรับเฟอร์นิเจอร์สำหรับเด็ก ขึ้นอยู่กับข้อมูลที่ทันสมัยของมานุษยวิทยาสรีรวิทยาการยศาสตร์ และมีส่วนช่วยในการพัฒนาร่างกายที่กลมกลืนกันของเด็กๆ การพัฒนาท่าทางที่ถูกต้องการรักษาความสามารถ ในการทำงานในระยะยาวการป้องกันความบกพร่องทางสายตา และระบบกล้ามเนื้อและกระดูก การกำกับดูแล”สุขาภิบาล”และระบาดวิทยาของอุปกรณ์เฟอร์นิเจอร์ของสถาบันการศึกษา การพิจารณาการปฏิบัติตามข้อกำหนดของเฟอร์นิเจอร์
GOST ลักษณะของกระบวนการศึกษา การกำหนดขนาดของเฟอร์นิเจอร์และการมีเครื่องหมาย การกำหนดจำนวนรายการในแต่ละขนาดและความสอดคล้องกับรายการเด็ก การประเมินการจัดวางเฟอร์นิเจอร์ในสถานที่ การประเมินการนั่งที่ถูกต้องของเด็กตามความยาวร่างกาย สภาพการมองเห็น การได้ยินและแนวโน้มที่จะเป็นหวัด การประเมินตำแหน่งร่างกายของเด็กเมื่อใช้เฟอร์นิเจอร์ ในห้องกลุ่มของสถาบันการศึกษาก่อนวัยเรียนสำหรับเด็กอายุ 1.5 ปีขึ้นไป
ซึ่งจะมีการจัดโต๊ะและเก้าอี้ตามจำนวนเด็กในกลุ่ม โต๊ะ 4 ที่นั่งสำหรับเด็กอายุน้อยกว่าและกลุ่มกลาง โต๊ะ 2 ที่นั่งพร้อมเก้าอี้เปลี่ยนความเอียงของฝาครอบได้ สำหรับเด็กกลุ่มอาวุโสและกลุ่มเตรียมการ ในสถาบันการศึกษาขึ้นอยู่กับวัตถุประสงค์ของสถานศึกษาสำหรับเด็กวัยเรียน สามารถใช้โต๊ะนักเรียนเดี่ยวและคู่ ห้องเรียน การวาดภาพหรือโต๊ะในห้องปฏิบัติการได้ การจัดเรียงตารางตามกฎคือสามแถว แต่ตัวเลือกเป็นไปได้ด้วยการจัดเรียง
ตารางแบบสองแถวหรือแถวเดียวประสานกัน เก้าอี้ต้องมีโต๊ะ เฟอร์นิเจอร์กลุ่มเดียวซึ่งต้องทำเครื่องหมาย การเลือกเฟอร์นิเจอร์สำหรับเด็กควรคำนึงถึงตัวชี้วัดสัดส่วนร่างกาย เมื่อจัดตารางสำหรับชั้นเรียนมีการปฏิบัติ ตามข้อกำหนดต่อไปนี้ มีการติดตั้งโต๊ะใกล้กับผนังรับแสงพร้อมไฟส่องสว่างด้านซ้ายมือของสถานที่ทำงาน ติดตั้งตารางสี่เท่าไม่เกิน 2 แถว ตารางคู่ไม่เกิน 3 แถว ระยะห่างระหว่างแถวของตาราง ในสถาบันการศึกษาก่อนวัยเรียนอย่างน้อย 0.5 เมตร
ที่โรงเรียนอย่างน้อย 0.6 เมตร ระยะห่างของตารางแถวแรกจากผนังรับแสง ในสถาบันการศึกษาก่อนวัยเรียนคือ 1 เมตร ที่โรงเรียนอย่างน้อย 0.5 ถึง 0.7 เมตร ระยะห่างระหว่างแถวของโต๊ะกับผนังตามยาวภายใน หรือตู้ตามผนังนี้อย่างน้อย 0.5 ถึง 0.7 เมตร ระยะทางจากโต๊ะแรกถึงกระดานผนัง ในสถาบันการศึกษาก่อนวัยเรียนคือ 2.5 ถึง 3 เมตร ที่โรงเรียน 2.7 เมตร ความสูงของขอบล่างของแผ่นผนังเหนือพื้น ในสถาบันการศึกษาก่อนวัยเรียนคือ 0.8 เมตร
ในห้องเรียนเด็กๆจะนั่งโดยคำนึงถึงสุขภาพ การมองเห็นและการได้ยิน เด็กที่ป่วยเป็นหวัดบ่อยๆควรนั่งให้ห่างจากหน้าต่างและประตู เด็กที่สูญเสียการได้ยินและสายตาสั้น ให้นั่งโต๊ะแรกที่สอดคล้องกับส่วนสูงของตน การปฏิบัติตามท่าที่ถูกต้องของเด็กขึ้นอยู่กับอัตราส่วนที่ถูกต้อง ขององค์ประกอบหลักของเฟอร์นิเจอร์ บนโต๊ะที่นั่งและด้านหลังของเก้าอี้ ซึ่งถูกทำให้เป็นมาตรฐานโดยค่าความแตกต่างระยะห่างของที่นั่ง ระยะห่างของด้านหลัง มันเป็นสิ่งสำคัญ
ไม่เพียงแต่จะจัดให้มีสถานที่ทำงาน ที่สอดคล้องกับความยาวของร่างกายของเด็กเท่านั้น แต่ยังต้องสอนให้เขารักษาท่าทางที่เหนื่อยน้อยที่สุด ในระหว่างการฝึกซ้อมซึ่งมีลักษณะดังต่อไปนี้ การเอียงศีรษะและร่างกายส่วนบนไปข้างหน้าเล็กน้อย ระยะห่างจากดวงตาของเด็กถึงโต๊ะเท่ากับความยาวของปลายแขน และมือที่กางนิ้วออกโดยเฉลี่ย 30 ถึง 35 เซนติเมตร ปลายแขนวางบนโต๊ะอย่างอิสระ ร่างกายอยู่ห่างจากขอบโต๊ะประมาณ 2 ถึง 3 เซนติเมตร
โต๊ะขางอที่สะโพกและข้อเข่าเป็นมุมฉากเท้าวางบนพื้นอย่างน้อย 2/3 และต้นขาไม่เกิน 3/4 นอนอยู่บนที่นั่งลำตัวมีหลัก รองรับบั้นท้ายและกระดูกสันหลังส่วนเอว องค์กรและการกำกับดูแลการใช้วัตถุดิบ ในการผลิตของใช้ในครัวเรือนสำหรับเด็กและวัยรุ่นช ข้อกำหนดด้านสุขอนามัยสำหรับของเล่น ของเล่นมีความหมายมากทั้งในชีวิตและในการเลี้ยงลูก พวกเขามีส่วนร่วมในความรู้ของโลกรอบข้าง ซึ่งทำหน้าที่เป็นแหล่งที่มาของอารมณ์เชิงบวก ตามลักษณะทางสัณฐานวิทยา
รวมถึงการทำงานของเด็กการพัฒนาความสามารถทางปัญญา เกมและของเล่นแบ่งออกเป็น 5 กลุ่ม ของเล่นสำหรับเด็กอายุต่ำกว่าหนึ่งปีตั้งแต่ 1 ถึง 3 ปี สถานรับเลี้ยงเด็กจาก 3 ถึง 6 ปี ก่อนวัยเรียนตั้งแต่ 6 ถึง 10 ปี มัธยมต้นตั้งแต่ 10 ถึง 14 ปีของเล่นจะต้องปลอดภัย โดยการออกแบบ ตัวชี้วัดด้านพิษวิทยาและจุลชีววิทยา ลักษณะทางไฟฟ้า การระเบิด รวมถึงความปลอดภัยจากอัคคีภัย สอดคล้องกับอายุและฤดูกาลของปีและใช้อย่างถูกต้อง
ข้อกำหนดด้านสุขอนามัยสำหรับเกมและของเล่น เกี่ยวข้องกับวัสดุที่ใช้ในการผลิต การออกแบบ ตลอดจนการผลิตและการขาย กฎหมายสุขาภิบาลในปัจจุบันควบคุมวัตถุดิบ และวัสดุที่อนุญาตสำหรับการผลิตของเล่น สำหรับการผลิตของเล่นเกมใช้วัสดุโพลีเมอร์ โพลีสไตรีน โพลิเอทิลีน โพรพิลีน โพลีไวนิลคลอไรด์ แดคริล เซวิลเลน หนังเทียมไวนิล ฟลูออโรลอน ฟิล์มโพลีเมอร์ ยาง ตลอดจนสารเคลือบเงา สี สารเคลือบ วัสดุอื่นๆที่รวมอยู่ในรายการวัตถุดิบ
วัสดุที่อนุญาตให้ผลิตของเล่นหรือได้รับการประเมินสุขอนามัย และยืนยันโดยข้อสรุปที่เกี่ยวข้องในการผลิตของเล่นอนุญาตให้ใช้วัสดุเหลือใช้จากอุตสาหกรรมรีไซเคิล อนุญาตให้ใช้ขยะอุตสาหกรรม ที่มาจากสถานประกอบการที่ไม่เชี่ยวชาญในการผลิตของเล่นเด็ก โดยตกลงกับหน่วยงานของรอสโปเตรบนาดซอร์ สำหรับการผลิตของเล่น เศษเหล็ก ขนสัตว์ธรรมชาติและหนังสำหรับของเล่นสำหรับเด็กอายุต่ำกว่า 3 ปี ไม่อนุญาตให้ใช้เปลือกไม้
ไม่ควรปล่อยโมโนเมอร์ พลาสติไซเซอร์ ส่วนผสมของยางและผลิตภัณฑ์ที่ได้จากการแปรรูปจากของเล่น ที่มีความเข้มข้นเกินปริมาณการย้ายถิ่นที่อนุญาตสำหรับผลิตภัณฑ์ที่สัมผัสกับอาหารหรือ MPC สำหรับอากาศในบรรยากาศ ความผันผวนของสารเคมีที่ปล่อยจากของเล่นสู่อากาศซึ่งถูกควบคุมเช่นกัน ภายใต้สภาวะสมดุลไดนามิก สมดุลไดนามิกของการปล่อยสารเคมีระเหยถูกสร้างขึ้นภายใน 24 ถึง 48 ชั่วโมง
การปล่อยสารเคมีระเหยไม่ควรเกิน MPC ของสารที่เกี่ยวข้อง ฟอร์มาลดีไฮด์ โฟเลต สไตรีน เอทิลเบนซีน อะคริโลไนไตรล์ สำหรับบรรยากาศเมื่อประเมินสารเคมีที่ปล่อยจากของเล่นสู่สิ่งแวดล้อมทางน้ำ โฟเลต ฟอร์มาลดีไฮด์ สไตรีน เมทิลเมทาคริเลต ข้อกำหนดด้านสุขอนามัยสำหรับการออกแบบ และคุณสมบัติของของเล่นเกี่ยวข้องกับมาตรฐานทางประสาทสัมผัส การออกแบบ ความเสถียรของสารเคลือบและวัสดุโพลีเมอร์
บทความอื่นที่น่าสนใจ ➠ ผิวหนัง วิธีการรักษาแผลบนตัวสุนัข อธิบายรายละเอียดได้ ดังนี้
