อวกาศ ในประวัติศาสตร์อันยาวนาน ของมนุษยชาติ ประวัติศาสตร์ของการสำรวจอวกาศ เป็นเพียงช่วงสั้นๆเพียงไม่กี่ทศวรรษ แต่ก่อนที่เราจะส่งดาวเทียม ขึ้นสู่ชั้นบรรยากาศ ศิลปินได้จินตนาการถึงการหลบหนี จากดาวเคราะห์ที่ต่ำต้อยนี้ และกระตือรือร้น ที่จะวิ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า
การใช้จ่ายด้านการป้องกันประเทศ และความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์ ได้ส่งเสริมการสำรวจของเรา และศิลปินยังคงทำหน้าที่ เป็นตัวเร่งปฏิกิริยา ที่สำคัญสำหรับการสำรวจ และพิชิตสิ่งที่ไม่รู้จัก เพราะก่อนที่อนาคตจะมาถึง พวกเขากำลังจินตนาการถึงป่าของโลกอนาคตอยู่แล้ว ดังคำกล่าวที่ว่า ชีวิตคือการเลียนแบบศิลปะ วันนี้ศิลปินยังเข้าร่วมการแข่งขันอวกาศ โดยจินตนาการถึงสุญญากาศลึกลับนอกบรรยากาศ ว่าเป็นหอศิลป์ หรือพื้นที่แกลเลอรี่ต่อไป
ศิลปินชื่อ นาฮูม ปฏิเสธแนวคิดที่ว่า มนุษย์สามารถพิชิตอวกาศได้ เขาเชื่อว่าศิลปินจะต้องรวม อยู่ในการสนทนา เกี่ยวกับวิธีการ ที่เราสำรวจอวกาศหรือมนุษย์ นั่นคือประเทศที่ร่ำรวยที่มีเงินทุนเพียงพอ ที่จะใช้โปรแกรมการบินและอวกาศ ไม่เช่นนั้นพวกเขาอาจทำผิดพลาดเช่นเดียวกัน กับอาณาจักรอาณานิคม
ใครมีสิทธิ์เป็นเจ้าของพื้นผิวของดวงจันทร์ หรือดาวหาง ศิลปินกล่าวว่า เมื่อเราออกจากโลก หลักการพื้นฐานของวัฒนธรรมโลกของเรา เช่น การถือครองที่ดิน และขอบเขต อาจถูกตั้งคำถาม เขาบอกกับ BBC ว่า ถ้าศิลปินมีทักษะ และวิธีทำความเข้าใจโลกต่างกัน เราก็จะทำให้การสนทนาดังกล่าวดีขึ้นเท่านั้น
เนื่องจากนักวิทยาศาสตร์ ได้เอาชนะพันธนาการแห่งแรงโน้มถ่วงเป็นครั้งแรก และหลุดพ้นจากชั้นบรรยากาศของโลก ศิลปินจึงเริ่มจินตนาการว่า อวกาศรอบนอกเป็นเวทีศิลปะ ศิลปะนอกโลกเป็นอย่างไร สามารถอธิบายได้ ดังนี้ วันที่ 29 มิถุนายน 2018 หลังจากบ่มมานานหลายปี ความฝันอันยาวนานของนาฮูมก็เป็นจริง เขาสร้างประติมากรรมเชิงโต้ตอบ ที่ไม่เหมือนใครขึ้นสู่อวกาศบนจรวด SpaceX Falcon 9
ที่บรรทุกเสบียง ไปยังสถานีอวกาศนานาชาติ การแสดงที่วางแผนไว้อย่างพิถีพิถัน ของศิลปินบนโลกนี้ ทำให้ผู้ชมสามารถโต้ตอบกับประติมากรรม บนสถานีอวกาศนานาชาติได้ ตามคำพูดของนาฮูม มันทำให้ระยะห่าง ระหว่างผู้ชมกับอวกาศสั้นลง นาฮูม กล่าวว่า ควรใช้พื้นที่เป็นห้องปฏิบัติการทางวัฒนธรรมด้วย ซึ่งเป็นเหตุผลว่า ทำไมผลงานใหม่ของเขา จึงได้รับการออกแบบมาโดยเฉพาะ เพื่อให้โต้ตอบกับพื้นที่
เขากล่าวว่า การโต้ตอบกับประติมากรรม บนสถานีอวกาศนานาชาติ ผู้ชมบนโลก จะสามารถเข้าถึงอวกาศได้มากขึ้น งานนี้เกี่ยวกับความเชื่อมโยงระหว่างทุกสิ่ง ไม่เพียงแต่ภายในจักรวาลเท่านั้น แต่ยังรวมถึงโลกด้วย เป็นการตีความสิ่งที่ไม่รู้ ซึ่งมองไม่เห็นแก่เรา แต่เป็นการดำรงอยู่ทั้งหมดของเรา อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เขาพูดว่า บางครั้ง ฉันคิดว่า”อวกาศ” ก็เหมือนผืนผ้าใบสีดำ
ประติมากรรมของ เปอร์เลนส์ ดูเหมือนดาวเทียมทางวิทยาศาสตร์ แต่แท้จริงแล้วมันเป็นงานศิลปะที่สวยงาม และสร้างแรงบันดาลใจ โครงการนี้จุดชนวนให้เกิดการประท้วง จากนักดาราศาสตร์ ซึ่งกล่าวว่า วัตถุที่สะท้อนอย่างแรงกล้านี้ จะขัดขวางการสังเกต การณ์ทางวิทยาศาสตร์ นาฮูม ปฏิเสธข้อเรียกร้องของพวกเขา ผลงานของเปอร์เลนส์ เป็นงานศิลปะอวกาศชิ้นแรก ที่หยิบยกประเด็นว่า ใครเป็นเจ้าของสิทธิ์ทางกฎหมายในอวกาศ หรือใครเป็นเจ้าของวงโคจรของโลก
ทำไมนักวิทยาศาสตร์ ถึงมีอำนาจเหนืออวกาศได้ไม่จำกัด ทำไมศิลปินหรือคนอื่นๆ เข้าสู่เขตแดนใหม่นี้อย่างเท่าเทียมกันไม่ได้ ประติมากรรมอวกาศของสตาร์ทชั่น ดูเหมือนสิ่งที่คุณเห็นในแกลเลอรี่มากกว่ารูปปั้นครึ่งตัว ชาวแอฟริกันอเมริกัน คนแรกที่ได้รับเลือก ให้เข้าร่วมโครงการอวกาศของสหรัฐฯ เขาเสียชีวิตจากอุบัติเหตุเครื่องบินตก ระหว่างการฝึกนักบินอวกาศ
ดังนั้น เขาจึงไม่มีโอกาสได้ตระหนัก ถึงความฝันที่จะเข้าสู่อวกาศจนกว่างานของสตาร์ทชั่นจะเข้าสู่อวกาศ ประติมากรรมอวกาศของนักวิทยาศาสตร์หลายคน เป็นก้าวสำคัญในงานศิลปะนอกอวกาศ ในขณะนี้ ผลงานสามชิ้น โดยศิลปินสามคน กำลังหมุนรอบโลกของเรา เปอร์เลนส์ กล่าวว่า จุดประสงค์ของเขาในการออกแบบประติมากรรมอวกาศนี้ คือการสนับสนุนพวกเรา ที่ติดอยู่ในแรงโน้มถ่วงของโลก ให้มองขึ้นไปบนท้องฟ้า ด้วยความอยากรู้อยากเห็นใหม่
นาฮูม กล่าวว่า เหตุผลที่ฉันชอบการสำรวจอวกาศ ก็เพราะว่าการสำรวจอวกาศส่วนใหญ่เกี่ยวกับโลก กล่าวอีกนัยหนึ่งแม้ว่าโครงการอวกาศ จะมีลักษณะเป็นมนุษย์ต่างดาว แต่จุดประสงค์ของพวกเขาคือ การเชื่อมต่ออวกาศกับโลกที่เชื่อมต่อ ดาวเทียมเกือบทุกดวง ที่มนุษย์สร้างขึ้นชี้ไปที่โลก อันที่จริง กล้องตัวแรกที่เปิดตัวสู่อวกาศนั้น ถ่ายภาพโลกแทนที่จะเป็นดวงดาว
บทความอื่นที่น่าสนใจ ➠ โรคระบาด โควิด 19 สิ่งที่เราขาดไม่ได้ในช่วงล็อคดาวน์
